ჟანრი: პოეზია

ავტორი: ირინა ტაბაღუა

გამოცემის წელი: 2021

ენა: ქართული

ლექსის წერა ჩვენს დროში საერთოდაც ჰგავს ალესილი სამარ თებლის პირზე სიარულს: იმდენი სიფაქიზე და ისეთი შინაგანი წონასწორობა სჭირდება იმ განცდების მკი თხვე­ლამდე სწო რად მიტანას, რაც განუწყვეტლივ თუხთუხებს კაცის გულში, რომ ძალიან ხშირად პოეტები სწორედ აქ მარცხდებიან, ამ ორი რამის – მხურვალე განცდებისა და მათი გამოხატვის ფორმათა დაბალანსებაში. საკვირველია, რომ ირინე ტაბაღუა თავისი შესანიშნავი პირველი წიგნით ისე გაივლის ჩვენ თვალწინ ამ ალესილ სამართებელზე, რომ არც მის ფრაზას, არც მის შინაგან წონასწორობასა თუ იმ ბალანსს, რომელზედაც ზემოთ მოგახსენეთ, ოდნავი ბორ ძიკი, სულ მცირე განაკაწრიც კი არსად დააჩნდება. ალბათ სწორედ ეს არის ნიჭი და ოს ტა ტობა: ისე მოჰყვე შენი ყველაზე ინტიმური განცდების შე სახებ, რომ უხერხულობის განცდა არავის დაუტოვო, ყვე ლაზე წინააღმდეგობრივად განწყობილი ადამიანიც კი თა ნამ გრძნობელად და თა ნა­მოაზრედ მოაქციო, პოეზიის დი დე ბულებასა და უალ ტერ­ნატივობაში დაარწმუნო. 

მიხარია, რომ ასეთი ღრმა, საინტერესო პოეტი მოვიდა ქარ­თულ ლიტერატურაში.