მიგელ დე უნამუნო – ესპანელი ესსეისტი, ნოველისტი, პოეტი, დრამატურგი და ფილოსოფოსი.
1880-90 წლებში უნამუნო ბაკუნინის, ლასალიას, მარქსის სოციალისტურმა იდეებმა გაიტაცა. ის აქტიურ მონაწილეობას იღებდა სოციალისტურ ყოველკვირეულში „ლუჩა დე კლასე“ (კლასობრივი ბრძოლა). 1898 წელს, სამი წლის ვაჟის მენინჰიტის ინფექციით გარდაცვალებით გამოწვეული რელიგიური კრიზისის შემდეგ, სოციალიზმს ჩამოსცილდა და ფილოსოფიური კონცეფციის შემუშავებას მიჰყო ხელი. დიდი გავლენა იქონია უნამუნოზე ავგუსტინის შემოქმედებამ და იდეებმა, დაეწაფა შუასაუკუნეების ესპანელ მისტკოსებს, გატაცებით კითხულობდა ბ.პასკალსა და ს. კერკეგორას, რისთვისაც მან დანიური შეისწავლა ტექსტების ორიგინალში საკითხავად.
წიგნი პირველად გამოქვეყნდა საფრანგეთში ფრანგულ ენაზე 1925 წელს, მიგელ დე უნამუნოს ნებაყოფლობითი ემიგრაციის პერიოდში. როგორც ავტორი ესპანური გამოცემის წინასიტყვაობაში ამბობს, წიგნი გადმოსცემს დიდ ნაწილს იმისა, რაც მისი „ცხოვრების ტრაგიკულ განცდაში“ იყო ჩამოყალიბებული, მაგრამ „მეტად კონკრეტული და იმპროვიზირებული“ ფორმით.
გვერდების რაოდენობა: 116
მარაგში არ არის
მოძებნე კატალოგში ან მოგვწერე და დაგეხმარებით პოვნაში
მარაგში არ არის
მოძებნე კატალოგში ან მოგვწერე და დაგეხმარებით პოვნაში
მარაგში არ არის
მოძებნე კატალოგში ან მოგვწერე და დაგეხმარებით პოვნაში