ჟანრი: პოეზია

ავტორი: ლია სტურუა

გამოცემის წელი: 2013

ენა: ქართული

”ლია სტურუას ლექსებში განუწყვეტლივ უკრავს ვიოლინო, ოღონდ ეს ვიოლინო რომელიმე კონკრეტულ მუსიკალურ მელოდიას კი არ გამოსცემს, არამედ - ბუნებაში სტიქიურად არსებულ ხმებს, ფარშევანგის ყივილი იქნება ეს, ძაღლის წკავწკავი თუ ცხენის ჭიხვინი. ეს ხმები ჩვენს ყურადღებას იპყრობენ არა მარტო შესრულების სიზუსტითა და პირველყოფილი სიცხოველით, რაც, თავისთავად, უკვე დიდი დამსახურებაა პოეტისა, არამედ ამასთანავე ”ბგერით პეიზაჟს” ქმნიან, რომელიც, შეიძლება ითქვას, საფუძველია ლია სტურუას, ერთი შეხედვით დარღვეული რიტმისა, მისი თავისუფალი ლექსისა, მაგრამ, პირადად მე, ამ ლექსის შინაგანი თავისუფლება მიმაჩნია უფრო მნიშვნელოვნად, ანუ - ადამიანი, რომელიც ამ ლექსში ცხოვრობს, კი არ ცხოვრობს, ამ ლექსშია გამომწყვდეული, როგორც ხაფანგში და რომელსაც მისი კუთვნილი მიწა ოთხი ჟანგიანი ლურსმნითა აქვს ზურგზე მიჭედებული”.

ოთარ ჭილაძე