მთარგმნელი: ნინო ბურდული

წიგნში გაერთიანებული ოთხი პიესა ერთ ესთეტიკურ სივრცეს ქმნის, ამბიდან ამბამდე გვამოგზაურებს ადამიანური ვნებებით დამუხტულ, იდუმალ სამყაროში და იქიდან გვესაუბრება მარადიულსა და მნიშვნელოვანზე, რადგან „დრამატურგიული ტექსტი“ კი არა (როგორც მიგვაჩვიეს ამ ტერმინს), ნამდვილი ლიტერატურაა, აკადემიურიცაა თავისი ბუნებით და ავანგარდულიც ამავდროულად, ჭეშმარიტადაა განცდილი, გულისგულშია გამოტარებული, აქვს უნარი თანაგანცდაში „შეითრიოს“ მკითხველი, გააჩნია თავისი ფერი, განწყობა, ატმოსფერო, ხელწერა.