წინამდებარე წიგნში წარმოდგენილია ზიგმუნდ ფროიდის ორი უმნიშვნელოვანესი ტექსტი, რომელიც შინაარსობრივად არის ერთმანეთს დაკავშირებული – „სიამოვნების პრინციპს მიღმა“ და „ეგო და ID“.

„სიამოვნების პრინციპს მიღმა“ ფროიდის ერთ-ერთი საკვანძო ნაშრომია, რომელიც გარდამავალ პუნქტს წარმოადგენს ფსიქიური აპარატის პირველი მოდელიდან (ცნობიერება / წინარეცნობიერი / არაცნობიერი) მეორე მოდელისკენ (ეგო / ID / ზე-ეგო), ასევე მასში პირველად არის წამოჭრილი კითხვა აკვიატების ბუნების, ფსიქოლოგიური ტრავმის დაბრუნების გარდაუვალობისა და სიკვდილისკენ ლტოლვის არსებობის შესახებ.

მისი ნაშრომის, „ეგო და ID“ (1923), თანახმად, ფსიქიკა სამი ნაწილისგან შედგება: ეგოს, ID-ის და ზე-ეგოსგან, რომლებიც ჩვენი ცხოვრების განსხვავებულ ეტპებზე ვითარდებიან. ეს გახლავთ სისტემები და არა თავის ტვინის ნაწილები, მათ ფიზიკური გარსი არ გააჩნიათ.

წინამდებარე წიგნში წარმოდგენილი ორი ტექსტის გავლენა ფსიქოანალიზის განვითარებაზე უდიდესია და, მიუხედავად იმისა, რომ მათი შექმნიდან თითქმის ასი წელიწადია გასული, ისინი კვლავ რჩება ამ სფეროს ფუძემდებლურ ნაშრომებად.